Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Τα σ’ αγαπώ που άντεξαν

«Ξαναδιάβασα τα γράμματά σου από την αρχή. Σου γράφω «δύο λόγια αγάπης». Ένα πράγμα αισθάνομαι πως είναι το δυσκολότερο να σου δώσω να καταλάβεις: πόσο σε νιώθω, πόσο σε παρακολουθώ κι από μια σου λέξη ακόμη, όπως άλλοτε από ένα παίξιμο του χεριού σου. Τώρα που ξανακοίταξα όλα αυτά τα χαρτιά, βρίσκω πάντα ένα φόβο μήπως δε λες καλά ότι ήθελες να πεις, ένα δισταγμό μην τύχει και πεις πολλά, και προς το τέλος αρχίζεις κίολας να γράφεις και να σκίζεις. Άφησε, χρυσή μου, τον εαυτό σου, είναι τόσο χαριτωμένος έτσι όπως είναι, άφησέ τον να μην μιλήσει όπως ξέρει αυτός. Θα μου πεις: «Εσύ μήπως δεν κάνεις το ίδιο;» Κι αν το κάνω, δεν υπάρχει κανένας λόγος να με μιμηθείς. Το κάνω, άλλωστε, τόσο άσχημα. Αν έχεις απελπισία, δώσε μου την απελπισία σου, όπως μου δίνεις τόσες φορές τη χαρά σου. Δώσε μου ότι έχεις κι ότι μπορείς. Μα κατάλαβε, επιτέλους, πως δε γυρεύω τίποτε άλλο. Αν αργήσουμε τώρα να ιδωθούμε, θα πρέπει να προσπαθήσουμε μ΄ αυτά τα λίγα και γλίσχρα μέσα που έχουμε, μ’ αυτό το χαρτί που μαυρίζουμε, να είμαστε όσο μπορούμε πιο κοντά, όχι να αποχωριζόμαστε και να πληγώνει ο ένας τον άλλον. Έτσι νομίζω. Αν με θέλεις ακόμη, έλα, χρυσή μου, να τα λέμε όλα χωρίς, να σκεπτόμαστε ότι υπάρχουν πράγματα που δεν πρέπει. Ξέρεις, συλλογίζομαι ακόμη πως έτσι θα μπορούσαμε, όταν μας δοθεί να ιδωθούμε, να μην πούμε ούτε μια λέξη παρά να χαζεύει ο ένας τον άλλον. Και θα είναι τόσο ξεκουραστικό.
Καληνύχτα, αγάπη. Όλη τη μέρα σήμερα γύρευα τη στοργή σου.»
Τα σ’ αγαπώ που άντεξαν | Γ. Σεφέρης

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015

Ο αρχαίος δήμος της Κοίλης









Ο αρχαίος δήμος της Κοίλης καταλάμβανε τα πρανή εκατέρωθεν της βαθιάς χαράδρας, που σχηματίζεται ανάμεσα στους λόφους Μουσών και της Πνύκας. Λειτουργώντας έτσι ως κεντρική οδική αρτηρία.

Χάρις στην πληροφορία του Ηρόδοτου ότι έναντι της Ακρόπολης, στην «διά Κοίλης οδό», ετάφη ο Ολυμπιονίκης Κίμων που ήταν πατέρας του Μιλτιάδης, γρήγορα ταυτίστηκε η ομώνυμη συνοικία και η οδός που τη διέσχιζε. Ο δήμος της Κοίλης, που συνόρευε στα βόρεια με το δήμο του Κολλυτού, προστατεύονταν από το Θεμιστόκλειο Τείχος. Γνώρισε περίοδο ακμής ιδιαίτερα στα κλασικά χρόνια. Με κύρια χαρακτηριστικά την πυκνότητα του οικισμού, την αγορά, και την υπερτοπικής σημασίας της «διά Κοίλης οδό». Η οδός εξυπηρετούσε το εμπόριο και τον ανεφοδιασμό της πόλης ιδιαίτερα σε περιόδους πολιορκίας. Ξεκινούσε από το λόφο της Ακρόπολης και μέσα από τα Μακρά Τείχη έφτανε στο λιμάνι του Πειραιά.

Ταφές στον αρχαίο δήμο της Κοίλης









Ο αρχαίος δήμος της Κοίλης καταλάμβανε τα πρανή εκατέρωθεν της βαθιάς χαράδρας, που σχηματίζεται ανάμεσα στους λόφους Μουσών και της Πνύκας. Λειτουργώντας έτσι ως κεντρική οδική αρτηρία.

Χάρις στην πληροφορία του Ηρόδοτου ότι έναντι της Ακρόπολης, στην «διά Κοίλης οδό», ετάφη ο Ολυμπιονίκης Κίμων που ήταν πατέρας του Μιλτιάδης, γρήγορα ταυτίστηκε η ομώνυμη συνοικία και η οδός που τη διέσχιζε. Ο δήμος της Κοίλης, που συνόρευε στα βόρεια με το δήμο του Κολλυτού, προστατεύονταν από το Θεμιστόκλειο Τείχος. Γνώρισε περίοδο ακμής ιδιαίτερα στα κλασικά χρόνια. Με κύρια χαρακτηριστικά την πυκνότητα του οικισμού, την αγορά, και την υπερτοπικής σημασίας της «διά Κοίλης οδό». Η οδός εξυπηρετούσε το εμπόριο και τον ανεφοδιασμό της πόλης ιδιαίτερα σε περιόδους πολιορκίας. Ξεκινούσε από το λόφο της Ακρόπολης και μέσα από τα Μακρά Τείχη έφτανε στο λιμάνι του Πειραιά.

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

Ο ναό της Αρτέμιδος Αγροτέρας

Τα κατάλοιπα θεμελίωσεις που έχουν διατηρηθεί απο το ναό της Αρτέμιδος Αγροτέρας στην αριστερή όχθη του Ιλισσού, συμβολή των σημερινών οδών Αρδηττού και Κουτούλα.

Ο Ποδονίφτης






Δημόσια γλυπτική